Angielska grupa zaliczana do czołowych przedstawicieli industrialnej awangardy muzyki rockowej. Powstała w 1973 roku z inicjatywy Chrisa Watsona (ur. 1952), Stephena Mallindera (ur. 1955) i Richarda H. Kirka (1956-2021). Zasłynęli repertuarem z przełomu lat 70. i 80., w którym zaprezentowali uproszczone pod względem formalnym nagrania oparte na nieregularnym rytmie oraz transowo-surrealistycznych teksturach antymuzycznych. Łączyli w nich elementy stylistyczne krautrockowej psychodelii, punk rocka oraz dubu. Do ich tworzenia stosowali techniki kompozytorskie związane z estetyką dadaistycznego kolażu, a także muzyką konkretną oraz elektroakustycznymi eksperymentami dźwiękowymi. Wykorzystywali w tym celu preparowane na czterościeżkowym magnetofonie taśmy, wybrane fragmenty audycji radiowych lub telewizyjnych, przetworzone brzmienie gitar, klarnetu, syntezatorów, automatu perkusyjnego, miejskich odgłosów otoczenia oraz partii wokalnych pojawiających się zwykle w konwencji dysonansowych bądź onirycznych melodeklamacji. Uwagę odbiorców zwrócili także prowokacyjnymi koncertami, podczas których oprócz skrajnie kakofonicznej i zniekształconej muzyki wyświetlali szokujące slajdy oraz filmy dokumentalne łączące m.in. zdjęcia dramatycznych wydarzeń historycznych (np. fragmenty przemówień Adolfa Hitlera, zastrzelenie J.F. Kennedy’ego, agresywne interwencje policji) z fragmentami filmów pornograficznych. W pesymistycznych tekstach ujawniali przygnębiające konsekwencje jałowej egzystencji w wielkomiejskim środowisku zdeterminowanym kulturą zachodnioeuropejską. Poruszali w nich szeroki wachlarz problemów społecznych, które dotyczyły rozpadu relacji międzyludzkich, socjotechnicznej manipulacji stosowanej na masową skalę przez aparat państwowy oraz powiązane z nim media informacyjne, a także destrukcyjnego eskapizmu przejawiającego się uzależnieniem narkotykowym oraz uczestniczeniem w religijno-politycznych organizacjach terrorystycznych oferujących puste obietnice poprawy jakości życia. Chaosowi cywilizacji zachodniej przeciwstawiali medytacyjne wyciszenie promowane w kulturze dalekowschodniej. W 1981 roku z zespołu odszedł Watson, który początkowo zdecydował się na współtworzenie z Andrew McKenziem projektu The Hafler Trio, a następnie rozpoczął karierę solową jako inżynier dźwięku specjalizujący się w rejestracji naturalnych odgłosów otoczenia. Po 1982 roku zwrócili się ku muzyce dostosowanej do wymogów produktu komercyjnego. Ich utwory nabrały tanecznego charakteru, w których zaczęły dominować przystępne w odbiorze i syntetyczne sekwencje rytmiczne uzupełnione przewidywalnymi partiami wokalnymi. W 1982 roku wspólnie z Ericiem Randomem i Paulem Anthonym Nortcliffem jednorazowo wystąpili na żywo jako The Pressure Company. W latach 1982-1994 prowadzili działalność wydawniczą pod nazwą Doublevision. W 1994 roku formacja zakończyła działalność. Mallinder poświęcił się żurnalistyce muzycznej, dziennikarstwu radiowemu oraz akademickiej karierze naukowej, doraźnie zajmując się produkcją oraz tworzeniem muzyki utrzymanej w konwencji współczesnych odmian muzyki tanecznej i electro. Kirk kontynuował owocną karierę zarówno solo, jak i z innymi wykonawcami pod wieloma nazwami, w której koncentrował się głównie na stylistyce post-techno. W 2014 roku reaktywował Cabaret Voltaire jako projekt solowy, z którym realizował ambitny repertuar oparty na stylistyce eksperymentalnego postindustrialu.
Rekomendowane wydawnictwa:
„Mix-Up” (Rough Trade 1979) CD
„1974-76” (The Grey Area 1980) CD
„The Voice Of America” (Mute 1980) CD
„Three Mantras” (Mute 1980) CD
„Red Mecca” (Mute 1981) CD
ENCYKLOPEDIA MUZYKI INDUSTRIALNEJ 