Philip JECK

Gruntownie wykształcony angielski twórca (1952-2022) multimedialny zaliczany do nurtu eksperymentalnego postindustrialu. Działalność artystyczną rozpoczął na początku lat 80. komponując muzykę do awangardowych przedstawień teatralno-baletowych, m.in. do improwizowanych wystąpień tanecznych Laurie Bootha. Na przełomie lat 80. i 90. był członkiem formacji Slant. Zasłynął w 1993 roku wystawiając wspólnie z Lolem Sargentem instalację audiowizualną Vinyl Requiem, która polegała na symultanicznym uruchomieniu 180. przestarzałych adapterów oraz zaprezentowaniu pokazu slajdów, a także autorskich etiud filmowych z kilku projektorów jednocześnie. W procesie tworzenia operował głównie technikami gramofonizmu wykorzystując zniszczone lub archiwalne płyty winylowe, jak również wiekowe gramofony, z których uczynił zasadnicze instrumenty/urządzenia muzyczne. Początkowo uzupełniał je preparowanymi taśmami oraz zniekształconym brzmieniem syntezatorów, z kolei w latach 2000. – technologią cyfrową. Preferował oszczędny pod względem formalnym repertuar charakteryzujący się repetycyjno-kolażową, medytacyjną scenerią foniczną o niepokojącym, nostalgicznym i pełnym zadumy zabarwieniu emocjonalnym. Łączył w nim środki dźwiękowej ekspresji industrialnego ambientu, elektroakustycznej improwizacji, a także wybranych rozwiązań narracyjnych muzycznego neoklasycyzmu. Niekiedy nadawał swoim kompozycjom kontekst literacki odwołując się do dorobku m.in. Marilynne Robinson czy Gerarda Manley’a Hopkinsa.

Rekomendowane wydawnictwa:

„Loopholes” (Touch 1995) CD
„Surf” (Touch 1999) CD
„Vinyl Coda I-III” (Intermedium Records 2000) 2 x CD
„An Ark For The Listener” (Touch 2010) CD
„Iklectic” (Touch 2017) CD